28/11/2017 tarihli ve 7061 sayılı Bazı Vergi Kanunları ile Diğer Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunla 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 101, 102, 103 ve 157’nci maddelerinde düzenlemelere gidilmiştir.

Yapılan düzenleme ile 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 101’inci maddesinde yer alan bilinen adresler yeniden düzenlenmiş, işi bırakma bildirimlerinde, beyannamelerde, vergi mahkemesindeki dava açma dilekçelerinde, cevaplarında ve benzeri belgelerde yer alan adresler bilinen adres olmaktan çıkarılarak mükelleflerin adres kayıt sisteminde yer alan yerleşim yeri adresleri bilinen adresler arasına alınmıştır. Buna göre bilinen yerleşim yeri adresi olarak sadece 5490 sayılı Kanuna göre oluşturulan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi kabul edildiğinden, mükellef tarafından vergi idaresine yerleşim yeri adresi bildirimi yapılmayacak, şayet yapılmış ise bu bildirimde yer alan adres yerleşim yeri adresine yapılacak tebligatlarda dikkate alınmayacaktır.

7061 sayılı Kanun ile Vergi Usul Kanununun 102’nci maddesinde yapılan değişiklik ile geçici ayrılmalarda dahil olmak üzere, tebliğ yapılacak olanların işyerlerinde veya yerleşim yerlerinde bulunamaması halinde tebliğin nasıl yapılacağı hususunda düzenlemeler yapılmıştır. Bu çerçevede, mükellefin işyeri adresinde bulunamaması halinde adres kayıt sisteminde kayıtlı yerleşim yeri adresine gidilmesi esası getirilmiş ve 7201 sayılı Tebligat Kanununda yer alan kapıya yapıştırma usulüyle tebligata ilişkin benzer düzenlemeye Vergi Usul Kanununun 102’nci maddesinde yer verilmiştir. Yeni düzenleme uyarınca, muhatap tebellüğden imtina ederse, tebliğ evrakının gönderildiği idareden alınabileceği şerhini içeren bir pusula kapıya yapıştırılır, bu durumda tebliğ, pusulanın kapıya yapıştırıldığı tarihte yapılmış sayılır.

Muhatabın adres kayıt sisteminden tespit edilen adresine tebligata çıkılan hallerde, tebliğ yapılacak kişinin adresinde bulunamaması durumunda (geçici ayrılmalar dahil), bu durum tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza edilerek, tebliğ evrakı gönderildiği idareye iade edilir. Bunun üzerine tebliği çıkaran merci tarafından tayin olunacak münasip bir süre sonra yeniden tebliğ çıkarılır. İkinci defa çıkarılan tebliğ evrakı da aynı sebeplerle tebliğ edilemezse, tebliğ evrakının gönderildiği idareden alınabileceği şerhini içeren bir pusula kapıya yapıştırılır. Bu durum, tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza edilerek tebliğ evrakı, gönderildiği idareye iade edilir. Tebliğ evrakının pusulanın yapıştırıldığı tarihten itibaren on beş gün içerisinde muhatabı tarafından alınması halinde alındığı günde, bu süre içerisinde alınmaması halinde ise on beşinci günde tebliğ yapılmış sayılır.

Vergi Usul Kanununun 103’üncü maddesinde yapılan değişiklik ile ilanen tebliğ yapılacak haller arasına, adres kayıt sisteminde kayıtlı yerleşim yeri adresi bulunmaması hali eklenmiştir.

7061 sayılı Kanun ile Vergi Usul Kanununun tebliğ hükümlerinde yapılan değişikliklere ilişkin uygulama usul ve esasları 17/12/2017 Tarihli ve 30273 Sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 485 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile açıklanmıştır.

İlgili tebliğ için tıklayınız.